Doświadczyłem depresji
Depresja jest chorobą, która coraz częściej dotyka dzieci i młodzież. Jej objawy mogą być różne, często problem zauważany jest bardzo późno. O swoich doświadczeniach związanych z depresją rozmawialiśmy z Przemkiem1, który zachorował w wieku 17 lat.
Kiedy zauważyłeś pierwsze objawy swojej choroby. Jakie symptomy pojawiły się na początku? Jak długo trwał pierwszy atak choroby?
Gdy miałem 17 lat, czułem, że świat mi się zawalił. Cały czas byłem smutny, przygnębiony i nie widziałem sensu życia. Czułem się uwięziony, miałem poczucie, że jestem w pułapce, z której nie mogłem się wydostać. Myślałem, że jestem z tym sam i nikt nie zauważył, co się ze mną dzieje. Trwało to kilka miesięcy.
Jaka była reakcja otoczenia na zmiany w Twoim zachowaniu?
Pomimo tego, że moi krewni pytali, co się ze mną dzieje, ja nie chciałem z nimi rozmawiać, mówiąc: „Nic się nie dzieje, zostawcie mnie w spokoju”. Z każdym dniem czułem się coraz gorzej.
Czy i u kogo szukałeś pomocy?
Pewnego dnia nie mogłem już tego znieść i chciałem się zabić, ale coś pchnęło mnie do rozmowy z matką. Kiedy do niej podszedłem, coś we mnie pękło i powiedziałem jej, co czuję. Pamiętam, że długo płakaliśmy.
Co dała Ci rozmowa z matką? Jak wpłynęła na Twoje zachowanie?
Poczułem, że chcę o siebie walczyć, że tak naprawdę mam po co i dla kogo żyć. Zgodziłem się na rozmowę z psychiatrą.
Jakie działania podjęła Twoja matka, aby Ci pomóc?
Mama następnego dnia zadzwoniła do psychiatry i umówiła mnie na wizytę.
Czy bałeś się iść do psychiatry? Czy nie miałeś obaw o to, co powiedzą inni (koledzy, znajomi), gdy się dowiedzą o Twoich problemach?
Nie mówiłem o tym nikomu – nie czułem potrzeby dzielenia się tym ze znajomymi. Nie chciałem, żeby wiedzieli i oceniali mnie pod tym kątem.
Jak wizyta u lekarza psychiatry wpłynęła na Twoją psychikę? Czy coś zmieniła w Twoim życiu?
Odkąd skorzystałem z pomocy psychiatry oraz psychologa wszystko się zmieniło w moim życiu.
Jaką diagnozę usłyszałeś na wizycie u psychiatry?
Po wizycie u psychiatry postawił mi diagnozę, że popadłem w głęboką depresję. Wziąłem lekarstwo znacznie redukujące nieprzyjemne objawy i dostałem skierowanie do psychoterapeuty.
Czy poddałeś się terapii i jakie były jej skutki?
Terapia zmieniła moje życie o 180 stopni. Pozwoliła mi zajrzeć w głąb siebie, poszukać powodów złego samopoczucia oraz wyeliminować z mojego życia osoby, które miały zły wpływ na moje samopoczucie.
Jak obecnie radzisz sobie z depresją?
Na chwilę obecną moja depresja jest zaleczona, przyjmuję leki, korzystam z terapii. Jestem otwarty na ludzi, znam swoją wartość, nie daję sobą manipulować. Cieszę się każdym dniem. Czasami zdarzają się, jak każdemu, problemy, stresy i negatywne sytuacje, ale dzięki terapii wiem jak sobie z nimi radzić.
Czy warto było szukać pomocy przeciw depresji?
Dzięki tym wydarzeniom nauczyłem się doceniać swoje życie i nauczyłem się być szczęśliwym.
Kiedy zauważyłeś pierwsze objawy swojej choroby. Jakie symptomy pojawiły się na początku? Jak długo trwał pierwszy atak choroby?
Gdy miałem 17 lat, czułem, że świat mi się zawalił. Cały czas byłem smutny, przygnębiony i nie widziałem sensu życia. Czułem się uwięziony, miałem poczucie, że jestem w pułapce, z której nie mogłem się wydostać. Myślałem, że jestem z tym sam i nikt nie zauważył, co się ze mną dzieje. Trwało to kilka miesięcy.
Jaka była reakcja otoczenia na zmiany w Twoim zachowaniu?
Pomimo tego, że moi krewni pytali, co się ze mną dzieje, ja nie chciałem z nimi rozmawiać, mówiąc: „Nic się nie dzieje, zostawcie mnie w spokoju”. Z każdym dniem czułem się coraz gorzej.
Czy i u kogo szukałeś pomocy?
Pewnego dnia nie mogłem już tego znieść i chciałem się zabić, ale coś pchnęło mnie do rozmowy z matką. Kiedy do niej podszedłem, coś we mnie pękło i powiedziałem jej, co czuję. Pamiętam, że długo płakaliśmy.
Co dała Ci rozmowa z matką? Jak wpłynęła na Twoje zachowanie?
Poczułem, że chcę o siebie walczyć, że tak naprawdę mam po co i dla kogo żyć. Zgodziłem się na rozmowę z psychiatrą.
Jakie działania podjęła Twoja matka, aby Ci pomóc?
Mama następnego dnia zadzwoniła do psychiatry i umówiła mnie na wizytę.
Czy bałeś się iść do psychiatry? Czy nie miałeś obaw o to, co powiedzą inni (koledzy, znajomi), gdy się dowiedzą o Twoich problemach?
Nie mówiłem o tym nikomu – nie czułem potrzeby dzielenia się tym ze znajomymi. Nie chciałem, żeby wiedzieli i oceniali mnie pod tym kątem.
Jak wizyta u lekarza psychiatry wpłynęła na Twoją psychikę? Czy coś zmieniła w Twoim życiu?
Odkąd skorzystałem z pomocy psychiatry oraz psychologa wszystko się zmieniło w moim życiu.
Jaką diagnozę usłyszałeś na wizycie u psychiatry?
Po wizycie u psychiatry postawił mi diagnozę, że popadłem w głęboką depresję. Wziąłem lekarstwo znacznie redukujące nieprzyjemne objawy i dostałem skierowanie do psychoterapeuty.
Czy poddałeś się terapii i jakie były jej skutki?
Terapia zmieniła moje życie o 180 stopni. Pozwoliła mi zajrzeć w głąb siebie, poszukać powodów złego samopoczucia oraz wyeliminować z mojego życia osoby, które miały zły wpływ na moje samopoczucie.
Jak obecnie radzisz sobie z depresją?
Na chwilę obecną moja depresja jest zaleczona, przyjmuję leki, korzystam z terapii. Jestem otwarty na ludzi, znam swoją wartość, nie daję sobą manipulować. Cieszę się każdym dniem. Czasami zdarzają się, jak każdemu, problemy, stresy i negatywne sytuacje, ale dzięki terapii wiem jak sobie z nimi radzić.
Czy warto było szukać pomocy przeciw depresji?
Dzięki tym wydarzeniom nauczyłem się doceniać swoje życie i nauczyłem się być szczęśliwym.
Nie czekaj, działaj!
Co zrobić, gdy widzisz u siebie pierwsze objawy depresji? Przede wszystkim, nie bagatelizować ich i szukać pomocy, np. korzystając z telefonów zaufania:- Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji
tel. 22 594 91 00
czynny w każdą środę – czwartek od 17:00 do 19:00.
- Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
tel. 116 111
czynny 7 dni w tygodniu, całodobowo.
- ITAKA – Antydepresyjny telefon zaufania
tel. 22 484 88 01
czynny od poniedziałku do piątku, od 15:00 do 20:00.
- ITAKA – Telefon Zaufania Młodych
tel. 22 484 88 04
dyżury psychologów od poniedziałku do soboty, od 12:00 do 20:00.
- Bezpłatna linia wsparcia dla osób po stracie bliskich
tel. 0 800 108 108
czynny poniedziałek - piątek, od 14.00 do 20.00.
- Telefoniczna Pierwsza Pomoc Psychologiczna
tel. 22 425 98 48
czynny poniedziałek – piątek, od 17:00 do 20:00 / sobota od 15:00 do 17:00.
- Telefon interwencyjny w sprawie zaginionych dzieci – Linia Nadziei
tel. 600 100 260
czynne całodobowo.
- Stowarzyszenia Animo – Odważ się żyć!
wsparcie psychologiczne osób trudności z powodu zaburzeń lękowych.
tel. 22 270 11 65
mail: psycholog@stowarzyszenieanimo.pl
infolinia (w języku polskim) czynna jest od poniedziałku do czwartku w godzinach 18:00-21:00;
porady mailowe są możliwe w języku polskim i angielskim.
- Całodobowa bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i nauczycieli
tel. 800 080 222
czynne całodobowo.
- Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci
tel. 800 100 100
czynne poniedziałek - piątek, od 12:00 do 15.:00.
- Infolinia dla wychowawcy
pierwszy ogólnopolski telefon zaufania dla nauczycieli
tel. 0801 800 967
czynne poniedziałek, środa, czwartek, od 17:00 do 19:00.
- POMARAŃCZOWA LINIA
program informacyjno-konsultacyjny dla rodziców dzieci pijących alkohol i zażywających narkotyki
tel. 801 140 068
czynne poniedziałek – piątek, od 14:00 do 20:00.
- Dziecięcy Telefon Zaufania
Rzecznika Praw Dziecka
tel. 800 12 12 12
czynne poniedziałek - piątek, od 8:15 do 20:00.