Kalendarium rocznic literackich
145 lat temu urodził się Leopold Staff
Leopold Staff, jeden z najwybitniejszych poetów polskich XX wieku, urodził się 145 lat temu we Lwowie.
Przyszły autor Wikliny przyszedł na świat 14 listopada 1878 roku. Wychowywał się we Lwowie, gdzie zdał maturę i studiował na uniwersytecie. Był członkiem Kółka Filozoficznego profesora Kazimierza Twardowskiego. W 1900 roku zadebiutował jako poeta, publikował w lwowskim „Kurierze”, krakowskiej „Krytyce” i warszawskim „Głosie”. W latach 1909–1913 redagował we Lwowie serię „Symposion”, w ramach której ukazywały się najwybitniejsze utwory filozoficzne. W czasie I wojny przebywał w Charkowie, zaś po jej zakończeniu przeprowadził się do Warszawy. W stolicy wstąpił do Związku Zawodowego Literatów Polskich założonego przez Stefana Żeromskiego, z czasem – do Polskiego PEN Clubu, został członkiem Polskiej Akademii Literatury.
Staff cieszył się wielkim autorytetem w środowisku nie tylko literackim, ale także intelektualnym Warszawy. W roku 1938 został laureatem Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, zaś rok później Uniwersytet Warszawski przyznał mu doktorat honoris causa. W czasie okupacji niemieckiej żył i tworzył w stolicy. Niestety, wiele jego manuskryptów spłonęło w czasie powstania warszawskiego.
To Staffowi – jego pracowitości i talentowi – zawdzięczamy polski przekład Księgi Psalmów, a także: Kwiatki świętego Franciszka, Księgę miłosierdzia Bożego Katarzyny ze Sieny, Hymny brewiarza i sekwencje mszału, Złotą legendę Jakuba de Voragine, Benvenuta Celliniego Żywot własny spisany przez niego samego, wreszcie antologie: Sofiści greccy, Fletnia chińska, Dawna nowela włoska. A to poniekąd wierzchołek góry lodowej, bo do tego dochodzą translacje Pieśni Bilitis Pierre’a Louÿsa, Kamilli Edmonda de Amicisa, Lokis Prospera Mériméego, Tęsknoty Grazii Deleddy, Lewiatana Juliena Greena i wiele innych, nie wspominając o antologiach.
Był jednak przede wszystkim poetą. W potocznej opinii uchodzi za przedstawiciela trzech epok: modernizmu, dwudziestolecia międzywojennego oraz Polski powojennej. Był twórcą szkoły neoklasycystycznej, o czym przekonująco pisał Ryszard Przybylski w książce To jest klasycyzm; uważany także za parnasistę jako autor finezyjnego wiersza regularnego, rytmicznego i rymowanego.
Pod jego wielkim wpływem pozostawali poeci Skamandra: Iwaszkiewicz, Lechoń, Słonimski, Tuwim i Wierzyński, ale także Tadeusz Różewicz czy Julian Przyboś.
Leopold Staff zmarł w Skarżysku-Kamiennej 31 maja 1957 roku. W chwili śmierci miał niespełna 80 lat, ale już za życia nazywano go, z szacunkiem należnym wielkiemu mistrzowi, „starym poetą”. Został pochowany w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim, w Alei Zasłużonych.
