Pedagog

Paradoksy samotności psychologicznej

Paradoksy samotności psychologicznej

Napisane przez: Lidia Chmielewska ()
Liczba odpowiedzi: 0

Szanowni Słuchacze,

zachęcam do kolejnego artykułu o samotności.

Występuje w każdej kulturze, na każdej szerokości geograficznej, niezależnie od wieku, statusu materialnego czy społecznego. Samotność – bo o niej mowa, może mieć wiele rodzajów: od międzyludzkiej, metaforycznej, przez emocjonalną, egzystencjalną, po erotyczną i w komunikacji międzyludzkiej. W jakie sfery życia samotność niepostrzeżenie się wkrada? Jakie paradoksy się z nią wiążą? Czy istnieje osobowość samotnicza? Czy samotnik postrzega siebie w adekwatny sposób? Jak radzić sobie z poczuciem osamotnienia? Opowiada o tym psycholog dr hab. Zofia Dołęga, prof. Uniwersytetu SWPS.

Samotność w blasku fleszy, czyli syndrom Merlin Monroe

„Samotnym jest się także wśród ludzi”, jak pisał w „Małym Księciu” Antoine de Saint-Exupéry. To jeden z paradoksów samotności, zwany „paradoksem oczywistej nieoczywistości”, mówiący o tym, że wielu z nas ma dostęp do dużej sieci społecznej, ale nie wykorzystuje jej w sposób dla siebie satysfakcjonujący. Mamy wielu przyjaciół, rodzinę, udane relacje koleżeńskie i zawodowe, a mimo to czujemy się opuszczeni. Obrazuje to tzw. syndrom Marilyn Monroe. Sukces, uroda, bogactwo, zainteresowanie mediów i fanów nie sprawiły, że aktorka czuła się kochana, zrozumiana, komuś bliska. Świecąc w blasku fleszy, cierpiała na głębokie poczucie samotności i izolacji. Warto wiedzieć, że odczuwanie samotności jest dla naszego zdrowia psychicznego ważną informacją, uczuciem, które ma wielki wpływ na nasze życie i może prowadzić do licznych zaburzeń.

Zapraszam do obejrzenia filmu na temat:

https://www.swps.pl/strefa-psyche/blog/relacje/20564-paradoksy-samotnosci-psychologicznej